We worden 's ochtends wakker en de zon piekt al door de deurtjes voor de schuifpui. Dat belooft wat. Zou het er echt zo mooi zijn als op de plaatjes van de Jiba site ? Ik ben wat brak van een te korte nacht en een hard bed.

Rustig kijk ik om me heen en moet wel lachen om de houten bedden met bloemetjeshoofdeinde. Ik zoek mijn GSM om te kijken hoe laat het is.. tjeez.. half zeven.. Ik ben nog duidelijk niet in vakantieritme. Nieuwsgierig open ik het deurtje naar het balkon. We zitten op de eerste verdieping.

En het is..mistig..

Jee wie had dat nou verwacht ? Mist. De zon piekt er wel doorheen dus het is hele witte lichte mist maar dik genoeg om niets te kunnen zien van Albufeira en het strand. Later hoor ik dat de Portugezen net zo verbaast waren als ik over de mist. Dat verschijnsel schijnt hier vrij abnormaal te zijn.

Zachtjes sluip ik rond in het appartement om te kijken of de kinderen al wakker zijn. Ja hoor.. onze zoon met superaccu is natuurlijk alweer klaarwakker en kijkt me lachend met zijn ene voortandaan, vanaf zijn bedje. Hij zit met zijn MP3 spelertje in zijn oortjes stilletjes te luisteren. Zijn zus is nog diep in dromenland.

Voorzichtig kleed ik me aan en ga op het balkon zitten. De mist wordt heel langzaam steeds wat dunner naarmate de zon de lucht opwarmt. De rest van het gezin komt ook uit de slaapkamers en hongerig kijken we elkaar aan...Tja.. het is pinksteren en het is zondag. Waar halen we nu ontbijt vandaan ? Later zal blijken dat ze helemaal geen Pinksteren kennen in Portugal.

We besluiten Albufeira omnegen uur 's ochtends te gaan afstropen op voedsel. Er zal toch wel iets open zijn ? Mis evenwel.. het centrum is zo doods als eenCentro Antigo kan zijn. We ontdekken wel een Mini Mercado.. dicht. Dan gaan we strategisch als we zijn, de andere kant op, richting nieuwbouwwijk. En jawel hoor...daar is Ali !
Alisuper om precies te zijn. En Ali is voorzien van een pinautomaat met Multi Banko zodat je er kan pinnen met je Nederlandse bankpas.

Dus ik tank wat euro's en duik met winkelwagen de Ali in. We laden onze kar vol met melk, groenten, fruit, vleeswaren, mayonaise, schoonmaakmiddelen zoals zeep, afwasmiddel en natuurlijk niet te vergeten koffiefilters, koffiemelkpoeder, pindakaas, boter en brood. Je moet wat he.. op zondagochtend met Pinksteren. Blijkt dat je bij Ali ook gewoon met je NL pin kan afrekenen..

We dragen allemaal wat en zo komen we via een omweg weer terug in ons appartement. De kortste route moeten we duidelijk nog eens gaanuitvinden.

Na het eten trekt de mist op. Zowel buiten als in mijn hoofd. Albufeira ligt te pronken voor onze neus en ons balkon. Het kon niet beter. Wat een fantastisch uitzicht ! Het strand, de zee azuurblauw, de rotsen, de witte huisjes met oranje daken, het zwembadje en nogmaals zee, zee, zee.. echt uitzicht op zee dus.

De kinderen kunnen het niet langer uithouden nu hun maagjes gevuld zijn en willen en zullen en moeten in het zwembad springen. Ze kunnen zich niet meer beheersen dus ik laat ze. Ze drentelen het trapje af vanaf het balkonnetje en jumpen zo in het toch wel koude water van het zwembad. Een gegil en gespetter is het resultaat. We hebben het zwembad voor ons zelf, wat een luxe.